Uyarlama senaryolar son yıllarda daha fazla karşımıza çıkıyor. Ancak eski tanıdıkların hikayelerini izlemek, bu uyarlamalar içinde ayrı bir tat bırakıyor. İşte bu hislerle izledim Süper Mario filmini. 2023 yılında izleme imkanı bulduğumuz güzel bir film. Bugün de bu film hakkında konuşalım.

Aslında filmin teknik detaylarını konuşmak istemiyorum. Ancak oyunun müziklerinin farklı enstrümanlar ile değişik versiyonlarını dinlemek güzel geldi. Keşke daha çok sahnede kullanılsaydı. Görsel olarak da tatmin edici bir film izlediğimizi ayrıca belirtmek isterim.

Yıllarca oynadığım oyunun karakterlerinden Mario ve Luigi’nin tesisatçı olması dışında hiçbir karakter geçmişini bilmediğimi fark ettim. Film sonrası karakterleri araştırma ihtiyacı hissettim. Bu da benim ayıbım olsun. Ama oyunu oynarken küçüktüm be, bölümü geçmeyi, her dört bölümde bir canavarın arkasında prensese ulaşmayı hedefliyordum sadece. Karakter hikayesinin o an için bir önemi yoktu ki. Ama filmi izleyince merak uyandırdı.

Filme geri dönecek olursak, Senaryonun yer yer zayıf kaldığını düşünüyorum. Tamam, sıkılmadan izledim. Tamam, sürükleyici bir senaryo var. Tamam klişelerin yer alacağını bekliyordum. Ama nedense daha yaratıcı bir senaryo beklemiştim. Biraz Wreck-it Ralph tarzında bir yaratıcılıktan bahsediyorum. Wreck-it Ralph filminde oyundan esinlenip, çok sayıda referans ile farklı bir hikaye izletmiş olmaları ya da karakterlerin iç dünyasına daha farklı bir noktadan bakıyor olması çok hoşuma gitmişti. Açıkçası biraz o tarzda olmasını bekliyordum.

Filmin sonunda anlıyoruz ki devam filmleri gelecek. Bence de gelmeli. Çünkü yıllar boyu farklı versiyonlar ile karşımıza çıkmış oyunun arka hikayesi o kadar geniş ki, bu hikaye için tek bir film zaten yetmezdi. Özellikle bazı versiyonlarda Bowser ile Mario arasındaki mücadelenin yer yer iş birliğine döndüğü hikayenin ilerleyen filmlerde karşımıza çıkacağına neredeyse eminim. Hatta belki bu seriden 4 veya 5 film bile çıkarabilirler. Öylesine bir hikayeye sahip. Özellikle de genel beklentinin üstünde bir film olduğu kabul görmüşken, seriyi sonuna kadar sömürmeden durmayacaklardır. Sıklıkla gördüğümüz bir durum yani 🙂

Her şeye rağmen, küçüklüğümüzden, gençliğimizden bir parça görmenin güzelliği bir yana, o parçanın bizim tarafımızdan yönlendirilmediği bir ekrana bakmanın garipliği bir yanaydı benim için. Yukarıda da bahsettiğim gibi genel hatları ile beğendiğim bir film olmasının yanı sıra sanki daha iyi bir potansiyeli varmış da kullanılamamış hissini verdi. Tabi devam filmi çıkarsa mutlaka izleyeceğim. Çünkü nasıl devam edeceğini merak ettirdi 🙂

Peki sizler Süper Mario Kardeşler Filmi’ni nasıl buldunuz?